Trening globalny jest specyficzną strategią wspierania rozwoju uczniów z różnorodnymi dysfunkcjami, deficytami. Począwszy od zaburzeń funkcjonowania sensomotorycznego, zaburzeń wzroku, słuchu, aż po trudności szkolne wywołane tymi zaburzeniami. Trening korzysta z wielu sprawdzonych metod, technik oraz form wspierania rozwoju. Już sama nazwa „globalny ”wskazuje na to, iż obejmuje on całościowe spojrzenie na ucznia. Bierze pod uwagę wszystkie strefy rozwoju ucznia oraz zależność pomiędzy nimi. Właśnie one kształtują się u każdego dziecka indywidualnie i wyznaczają kierunek wspierania jego rozwoju oraz formy, metody i techniki pracy.
Trening swym zasięgiem obejmuje:
- umiejętności szkolne
- sensoryczną integrację
- potencjał intelektualny
- aktywność ucznia
- rozwój emocjonalny
- sposób funkcjonowania i sprawności ruchowej (jakich środków technicznych potrzebuje).
Podejmując pracę z uczniem strategią treningu globalnego należy poznać przeszkody, które istnieją w jego przewodzeniu informacji z CUN do wszystkich analizatorów i mięśni. Ważna jest również informacja o potencjale intelektualnym oraz możliwością myślenia, bowiem kształtuje zasób treści merytorycznych.
Wspomaganie rozwoju przez Trening Globalny odbywa się w zakresie wszystkich punktów rozwojowych dziecka zgodnie z ogólnym schematem.
1. Diagnoza potrzeb i problemów dziecka:
- pedagogiczna
- sensomotoryczna
- kinestetyczna
- psychologiczna – potencjał
- stylu uczenia się
- dominacji półkuli mózgowej
- funkcjonowania emocjonalno-społecznego (psychologiczna)
2. Program wspierania rozwoju
- z wykorzystaniem wszystkich metod psycho-pedagogicznych wspierających rozwój
- z wykorzystaniem technik i narzędzi wykonywania ćwiczeń i poszczególnych aktywności
- z indywidualnymi ćwiczeniami dostosowanymi do potrzeb dziecka zapewnia motywację do pracy
- systematyczność, atrakcyjność zajęć
- wzajemna dobra relacja emocjonalno-społeczna pomiędzy terapeutą a dzieckiem
- trening emocjonalny z wykorzystaniem indywidualnych predyspozycji dziecka
Na podstawie wszystkich poważnych informacji o uczeniu, konstruowane są indywidualne programy pracy zawierające:
- przygotowanie ucznia do zajęć
- techniki wspierania rozwoju
- stymulację wspierania rozwoju
- stymulację emocjonalno-społeczną
- komunikację
Oprócz własnej struktury zajęć trening posiada również narzędzia pracy, do których należą:
- ćwiczenia oraz formy ich wykonania
- techniki aktywizacji i wspierania rozwoju
- zeszyt ćwiczeń (opracowane autorsko)
- programy edukacyjne PORUSZ UMYSŁ PROGRES
Zgodnie z założeniami treningu globalnego uczeń zyskuje wizerunek sportowca, który trenuje swoje mięśnie konsekwentnie, wytrwale, systematycznie i w długim okresie czasu. Uczeń, podobnie jak sportowiec, często odczuwa zrezygnowanie, zmęczenie, wyczerpanie, czasami ma wszystkiego dosyć, jednak nie rezygnuje z wysiłku. Po trudnych chwilach przychodzi czas na zbieranie plonów swojej pracy, wówczas sportowiec dostrzega, jak jego ciało rozwija się, a efekty długotrwałego wysiłku przekładają się na sukcesy sportowe. Dzięki temu sportowiec widzi wymierne efekty, jest zadowolony i zmotywowany do dalszej pracy.
Podobnie jak sportowiec, uczeń o specyficznych potrzebach edukacyjnych powinien podchodzić do działań terapeutycznych prowadzonych przez terapeutę – trenera jak do treningu sportowego: uczeń powinien ciężko pracować, wytężać umysł, koncentrować uwagę, rozwijać swoje umiejętności. Podobnie jak w przypadku sportowca, praca umysłowa dziecka jest równie męcząca i wyczerpująca. Każdy ma prawo do trudnych chwil, załamania. Jednak po pewnym czasie dziecko zauważa, jak jego umiejętności rozwijają się. Widzi efekty swoje ciężkiej pracy i pragnie coraz bardziej się rozwijać, osiągać lepsze wyniki pracy. Trening globalny, dzięki systematyczności oraz konsekwencji, jest jedyną drogą odniesienia sukcesu. Oprócz systematyczności i konsekwencji trening posiada również takie cechy, jak atrakcyjna forma uczenia się różnorodności treści.
Trening globalny swoim zasięgiem obejmuje dzieci o specyficznych problemach edukacyjnych z różnorodnymi zaburzeniami oraz deficytami. Trening nie generalizuje określonego wieku dzieci. Można pracować daną strategią zarówno z dziećmi młodszymi, jak i starszymi, bowiem dla każdego jest konstruowany indywidualny program terapii. Podobnie jest z zaburzeniami, strategią treningu mogą pracować dzieci z następującymi zaburzeniami:
- zaburzenia integracji sensorycznej
- dysleksja
- porażenie mózgowe
- zaburzenia emocjonalne
- zaburzenia zachowania
- dzieci zdolne
Każde dziecko jest inne, dlatego potrzebuje indywidualnego rozeznania w zakresie problemów oraz mocnych stron. Zadaniem treningu jest indywidualne podejście do podopiecznego z wyraźnym podkreśleniem podmiotowości. Twórcy programów terapeutycznych projektują oraz wykonują również zaopatrzenie ortopedyczne w postaci środków pomocniczych, aby umożliwić edukację osobom nie w pełni sprawnym. W zakresie kompetencji treningu globalnego mieści się:
- praca z dzieckiem zdolnym
- praca z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych
- praca z dzieckiem w zakresie fizjoterapii, rehabilitacji, korekty wad postawy i stabilizacji napięcia mięśniowego
- praca z dzieckiem o specyficznych potrzebach edukacyjnych
- praca nauczyciela z dzieckiem z mózgowym porażeniem dziecięcym
Jak wynika z powyższych informacji, trening globalny jest przeznaczony zarówno dla dzieci z wszelakimi trudnościami, jak i dzieci szczególnie uzdolnionych. Każde dziecko jest indywidualnie traktowane, pracuje według własnego programu terapeutycznego. Również postępy dzieci oraz czas, w którym następują, są indywidualnie rozpatrywane, gdyż u niektórych uczniów postępy widzimy już po kilku miesiącach pracy, a u innych przychodzą znacznie później.
Sensoryczna integracja pozwala na prawidłowe funkcjonowanie i współdziałanie wszystkich systemów zmysłowych.
To współdziałanie gwarantuje podstawy kształtowania się umiejętności szkolnych.
Dziecko znajduje stereotypię, stymuluje się zmysłowo, potrzebuje coraz silniejszych bodźców, ale to jest jedyna znana mu droga zabezpieczenia potrzeby bezpieczeństwa, ucieczka przed lękiem lub dostarczanie sobie przyjemności.
Odpowiednio dobrane do potrzeb i możliwości dziecka ćwiczenia sensomotoryczne mają na celu harmonizację funkcjonowania poszczególnych zmysłów oraz współdziałanie wszystkich systemów zmysłowych ze sobą:
- przedsionkowy
- prioprocepcja
- równowaga
- wzrok, słuch
- praksja
Współdziałanie to stwarza fundament prawidłowego czucia i przewodzenia bodźców uczuciowych, stabilizację napięcia mięśniowego, równowagę. Poczucie własnego ciała stanowi z kolei podstawy integracyjnego rozwoju osobowego, kształtowanie adekwatnych zachowań oraz funkcjonowania emocjonalnego.
Dalsze współdziałanie systemów zmysłowych stanowi podstawy kształcenia umiejętności szkolnych.
Wówczas stymulacje przestają być pożądane, ponieważ dziecko poczucie bezpieczeństwa ma zapewnione poprzez poczucie własnego ciała, przewodzenie bodźców, planowanie ruchu równowagą, prioprocepcję i rozwój osobowy w kontakcie rozpoznawania uczuć i emocji i wyrażania ich w sposób adekwatny.
Podczas dostosowanych w swojej formie i treści zindywidualizowanych ćwiczeń treningu globalnego, dostosowanych do potrzeb i problemów ucznia, dokonuje się proces mający na celu współdziałanie wszystkich systemów zmysłowych ze sobą.
Na bazie współdziałania sensorycznego dziecko tworzy fundament zmian nabywania nowych umiejętności i lepszego wykorzystania potencjału intelektualnego przyniesionego w genach na świat.
Podczas dalszej terapii proces współdziałania sensomotorycznego staje się coraz szerszy, „udostępniający” potencjał intelektualny ucznia.
Zachodzi zmiana rozwojowa, ponieważ dziecko integruje swoje systemy zmysłowe, mimo niezakończonego procesu sensorycznej integracji zachodzą duże zmiany zachowania, funkcjonowania społeczno-emocjonalnego, możliwości komunikacyjnych, rozumienia, przetwarzania, zapamiętywania oraz korzystania z informacji. Jeśli tak się dzieje, jesteśmy zadowoleni i cieszymy się sukcesami dziecka. Nie oznacza to jednak, że proces zmian, współdziałania sensomotorycznego został zakończony.
Przerwany proces terapii nie utrwali efektów dotychczasowej pracy i pewne umiejętności i zachowania mogą zmieniać się na niekorzyść. Istotą treningu globalnego jest tak długie działanie stymulacyjne potrzebne do utrwalenia efektów i współdziałania sensoryczno-motorycznego w kontekście rozwojowym.
Pamiętaj – tylko SUKCES, UŚMIECH, MOTYWACJA Twojego ucznia tworzy podstawy zmian w rozwoju.
Wykorzystaj mocne strony ucznia! Dostosuj pracę do jego stylu uczenia się i dominacji półkuli mózgowych, zobacz jego lateralizację i poziom sensorycznej integracji. Dostosuj wszystkie środki edukacyjne do jego potrzeb intelektualnych oraz funkcji motorycznych. Realizuj materiał dostosowany do potrzeb i możliwości ucznia, długotrwały. Realizuj zadania według stopni trudności. Korzystaj ze wszystkich dostępnych możliwości indywidualnego dostosowania form wykonywanych zadań oraz ich zawartości merytorycznej, w zależności do tego, co chcemy osiągnąć.
Trening globalny – zmiana myślenia o uczniu nie przez pryzmat jego oczekiwań i problemów, ale w oparciu o jego mocne strony z wiarą w jego skryte możliwości (udostępnianie potencjału intelektualnego).
Najnowsze komentarze