Formy pracy językowej dla dzieci, które uczą się inaczej

Mówimy – piszemy ruchem wspomaganym dwa wyrazy.
  1. Pytamy czy do siebie pasują? (zadajemy pytanie pomocnicze, odpowiedzi tak-nie, w formie pokazania, gestu, dźwięku, tablic komunikacyjnych itd.)
  2. Pytamy co je łączy? (pytania i odpowiedzi, które można potwierdzić lub zanegować)
  3. Zawsze pamiętajmy o formach wizualno-przestrzennych dopasowanych do potrzeb dziecka.
  4. Kategoria, wygląd, funkcja – pytania i odpowiedzi, na które można udzielić informacji z pomocą Tak/Nie jednoznacznie i oczywiście.
  5. Z wyrazem (najpierw literujemy, obraz graficzny) układamy zdanie i pytamy dziecko, czy takie zdanie jest poprawne.

 Zwracamy uwagę na wybór pod względem logicznym, stylistycznym, faktów, kojarzenia, przyczyny i skutku.

Pokazujemy etykietę wyrazu mówiąc ją.

W drugim etapie pokazujemy etykietę wyrazu bez przekazu słownego, o ile dziecko ma dobre pole widzenia i ruchy ……..(?) są normatywne.

 

Pytania    Kategorie
etykieta Jaki to wyraz
  • wygląd
  • funkcja
Dobieramy skojarzenia
wyrazy przeciwstawne
synonimy antonimy
wybór, łączenie, ruch wspomagany
Ile ma głosek
sylab
głosek zadanych
Tak-Nie, wybór, łączenie
pisanie wyrazu wg etykiety
literowanie wyrazu na tablicy liter
ruch wspomagany, wskaźnik, latarka

 

CEL:

  • Koncentracja uwagi
  • Pisanie, czytanie, liczenie
  • Myślenie logiczne i twórcze
  • Mówienie stylistyczne